مکن زغصه شکایت

کارش لنگ شده دوباره، گوشیمو از دیروز پوکونده؛ منم جواب ندادم :) پی نوشت: دیگه امروز ظهر جوابشو دادم گفتم گوشیم تو ماشین جامونده، بفرمایید؟ درخواست هاشو اعلام‌کرد، منم گفتم سعی میکنم تاشب اگه تونستم انجام بدم. نکبتِ بیشعورِ دوزاریِ ندیدپدیدِ حسودِ منعت طلب!!!! + پی نوشت۲: در لاک قرمز انرژی ای نهفته است که نگو و مپرس!!! مکن زغصه شکایت...

از اون وقتایی که حس میکنی اصلا آروم نمیشی... همش باید هی همه چیو بریزی توی خودت و دم نزنی، هی هیچی نگی، هیچی نگی... آدم می مونه از این وضع دنیا و روزگار و آدم ها. (خنده)آدم عاجز میشه از اینکه نمیتونه درک کنه و بفهمه اتشون.کاش تو اتاقم بودم، درو میبستم و میزدم زیر گریه. شاید یکم سبک میشدم....

مکن زغصه شکایت...

وقتی برمیگردی عقب و حس میکنی چقدر از همه چیز عقب افتادی چقدر دغدغه هات افول کرده و سطحشون پایین اومده و خودت به حال خودت زار میزنی...یه لحظه هایی هست آدم با خودش تکرار می کنه این چه کاری بود من کردم؟ این‌منم؟ چرا دارم دربارش صحبت میکنم؟ آدم تو بچگی بعد از یه کار خطا و اشتباه به این امید پناه میبره به مامان یا بابا که حس کرده شاید اون نقطه امنه و میتونن براش کاری کنن ولی وقتی بزرگ میشه و اطرافشو نگاه می کنه میبینه خبری از اون امنیتی که فکر میکرده همیشه هست نیست.با این حقیقت تلخِ زننده رو به رو میشه که دنیا همینه! بچگی شاید یه توهم بوده و واقعیت چیز دیگه ایه. تو بدبیاری ها هیشکی نیست و تو خودتی و خودت.+روزای سگی و سَمیه! مکن زغصه شکایت...